جوان آنلاین/ در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟ طرح این سؤال از سوی رهبر معظم انقلاب، آن هم بلافاصله پس از بیان پرسش پیشین (آیا ما در بازار، در ادارات، در معاشرتهاى روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگوییم؟) نشان از اهمیت این امر دارد.
به زعم نویسنده، رویگردانی از راستگویی با اقبال به دروغگویی دو امر کاملاً متفاوت است. ممکن است انسانی یا حتی جامعهای از راستگویی، صداقت و درستی استقبال نکند، اما به دروغ و افترا نیز دامن نزند؛ یعنی در مقام مقایسه، دروغگویی شنیعتر و پلیدتر از روگردانی از راستی و درستی است.
دروغگویی معضل بزرگی است که همچون موریانه جامعه را از درون پوسانده، نابود میکند. همچنین در روایات معتبر ما راز و رمز گریز از همه گناهان و تباهیها گریز از کذب و دروغ عنوان شده است. گویا اگر خانوادهای، جامعهای یا حتی ملتی از همین یک گناه احتراز کند، از همه گناهان رو گردانده است!
نویسنده معتقد است دروغ، حتی اگر کوچک و ناچیز و بعضاً غیرقابل اثبات باشد- نظیر دروغهایی که ما مثل نقل و نبات به زبان میآوریم- گناهی صرفاً فردی نیست، بلکه همه افراد اجتماع را درگیر میکند و فضای اعتماد عمومی را از میان میبرد. آدمها در هوای دروغْآلوده، نه تکلیفشان معلوم است و نه میدانند در بلاتکلیفی چه کنند؟ بپذیرند، نپذیرند، انکار کنند، کتمان کنند؟!
جیم
درباره این سایت